List #3042
[Ioannes DANTISCUS] do [Achatius TRENCK]s.l., 1547-02-11
Regest polski:
Dantyszek z zadowoleniem przyjął sposób, w jaki adresat zgodnie z jego poleceniem [cf. IDL 3038] rozdysponował dobra pozostawione przez zmarłego proboszcza z Braunswalde (Brąswałdu). Prosi, aby przekazał to, co jeszcze pozostało, ubogim, a także, zgodnie z legatem zmarłego, bractwu kapłańskiemu oraz proboszczom w Diwitten (Dywitach) i Bertung (Bartągu). Część przeznaczoną dla karczmarza i obu sołtysów należy również przekazać ubogim. Nie sprzeciwia się, aby Biblię przekazać Henrykowi Osterwnitzkiemu, pod warunkiem że po jego śmierci wróci ona do Braunswalde (Brąswałdu).
Dantyszek wyraża zgodę, aby jego kapelan Paweł objął probostwo po zmarłym. Jest on jednak bardziej związany z proboszczem w Guttstadt [Pawłem Snopekiem] niż z nim samym, dlatego z nim będzie musiał dojść do porozumienia. Dantyszek sądzi, że kapelan będzie żałował odejścia od niego, gdy przekona się, jak wiele pracy go czeka przy skromnym uposażeniu, co wynika z inwentarza wspomnianej parafii.
Dantyszek załącza również nowiny, które do niego nadeszły.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
| ||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Domino administratori
Venerabilis etc.
Gratam habuimus Fraternitatis Vestrae operam, quam in distribuendis relictis bonis parochi olim in Braunsvalt impendit, cum ea iuxta praescriptum nostrum facta sit. Eamque rogamus, velit non gravatim id, quod superest, pauperibus elargiri atque ea, quae fraternitati sacerdotum et parochis in Devithen et Bertinck legaverat, illis concedere, ut exsequiae pro anima defuncti habeantur, tabernatori autem et binis scultetis nihil dari volumus, quor[u]m legata in usus pauperum similiter conferat Fraternitas Vestra, cui non adversamur, ut Biblia relicta Henrico Osterwnitzki concedatur, ita tamen, ut post eius mortem ad ecclesiam in Braunsvalt redeat.
Quod ad sacellanum nostrum dominum Paulum attinet, quem eam parochiam ambire intelleximus, nihil est, quod eum remoretur. Voluntatem et veniam nostram facile illi concedemus, cum plus domino praeposito in Gutstat, quam nobis addictus sit , quem ut contentum reddat et cum eo conveniat, necesse erit. Nec dubitamus tamen eum postea de relicta hic apud nos condicione poeniturum , cum sentiet, quanto cum labore propria mensa comparetur, quae illi satis tenuis, ut ex relicto apud dictam ecclesiam inventario apparet, obveniet.
Novitates, quas hoc tempore habemus et ad nos scriptae sunt, hic adiunximus et Fraternitati Vestrae transmittimus.
Quam feliciter valere optamus.
Datae 11 Februarii 1547.