List #6230
Ioannes DANTISCUS do Bona SforzaHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1544-04-16
Regest polski:
Dantyszek wyraża wdzięczność królowej za przyjęcie tkaniny, którą jej przesłał. Przeprasza za posłańca, który bez jego polecenia podał informacje o długości i cenie materiału. Zapewnia, że sam tych danych nie znał, gdyż przesłał tkaninę dokładnie w takim stanie, w jakim ją otrzymał. Informuje, że Georg Schewecke również prześle mu tkaninę, gdy tylko ją otrzyma. Dziękuje królowej za przychylność, jaką okazała Scheweckemu [w sprawie ubiegania się o urząd burgrabiego gdańskiego].
Dantyszek przekazuje najnowsze wieści. Posłowie króla Danii [Chrystiana III: Johan Rantzau, Anders Bentsen Bille, Caspar Fuchs, Peder Svave] powrócili z sejmu [Rzeszy] w Spirze, lecz nie wiadomo, jaki skutek przyniosła ich misja. Nie doprowadzili do pokoju, gdyż Dania nadal pozostaje w gotowości wojennej: co dziesiąty mężczyzna jest zaciągany do obrony, a całe morze staje się niebezpieczne. Król Anglii [Henryk VIII] przygotował ogromną flotę, którą zamierza skierować do Francji, o czym Dantyszek wspominał już w ostatnim liście. Nie spodziewa się rychłego ustania wojen.
Dantyszek zapewnia, że jeśli dowie się czegoś więcej, niezwłocznie przekaże te informacje, zgodnie z poleceniem adresatki.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Serenissima Reginalis Maiestas et Domina, domina clementissima. Humillimam servitiorum et orationum mearum commendationem.
Quod Serenissima Maiestas Vestra telam nuper missam clementi animo susceperit, fuit mihi gratissimum.
Porro, quod BJ, 6657, f. 398v
Qui scire vaniloquidorus quivit de mensura et pretio, cum ego, qui illi compactam sarcinulam tradidi, quomodo haec habeant, ignorabam, verum ut ad me perlata fuit, sic eam baiulus ferendam asportavit. Ne itaque gravius praeposteram illius loquentiam, tamquam a me eam habuisset, accipiat, suppliciter oro. Mittet item dominus
De novis ad praesens huc ex
Si quid postea se obtulerit, ut iussis Serenissimae Maiestatis Vestrae satisfiat, non cunctabor. Cui me demississime commendo atque a domino deo omnia corpori et animae saluberrima precor ex animo.