List #102
[Ioannes DANTISCUS] do [Sigismund I Jagiellon]Heilsberg (Lidzbark), 1546-02-10
Regest polski:
Król zapewne pamięta wcześniejsze prośby Dantyszka – zarówno w imieniu radców [Prus Królewskich], jak i w jego własnym – dotyczące rady i mieszkańców Gdańska, aby władca raczył pozostawić ich w posiadaniu starostwa puckiego, którego utrata przyniosłaby im wielką szkodę. Dantyszek prosi, aby w tej sprawie król wziął pod uwagę dawne zasługi Gdańszczan dla Królestwa, a także dla samego monarchy i jego przodków.
Kiedy król postanowił zwiększyć swoje dochody przez odzyskanie starostwa, powołał komisję złożoną z Dantyszka i innych radców [Prus Królewskich: Jan Sokołowski, Johann von Baysen (Bażyński), Paweł Płotowski], której zadaniem było zbadanie dokumentów stanowiących podstawę posiadania go przez miasto oraz ustalenie wysokości długu zapisanego na tych dobrach. Następnie sprawa wykupu została przekazana do rozstrzygnięcia samemu królowi i zależy już wyłącznie od jego decyzji.
Jakkolwiek Dantyszek jedynie wypełniał powierzone mu wraz z innymi zadanie, spadły na niego podejrzenia, że to on odpowiada za przeprowadzenie sprawy w taki sposób. Dlatego wobec króla przyjął obecnie rolę orędownika interesów Gdańska, aby uwolnić się od podejrzeń i nie zawieść swojej ojczyzny.
Prosi króla, aby po upływie roku, kiedy zawieszona sprawa znów wróciła do rozpatrzenia, okazał łaskę jego rodakom i pozostawił im w posiadaniu starostwo na znośnych warunkach. W przeciwnym razie ucierpi handel morski, istotny dla samego króla i przynoszący korzyści oraz sławę Królestwu i wszystkim władztwom monarchy. Tak jak był posłusznym komisarzem króla, tak teraz jest pokornym orędownikiem sprawy swojej ojczyzny, z natury rzeczy drogiej jego sercu.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
| ||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Litterae ad
Serenissime etc.
Serenissimam Maiestatem Vestram clementer meminisse arbitror, quoties diligentissime et
Cum visum tandem esset Serenissimae Maiestati Vestrae, ut pro suis augendis emolumentis eundem districtum ad se resumeret, constituit me tum cum
Defunctus itaque hoc officio a Serenissima Maiestate Vestra mihi eo tempore cum aliis iniuncto, in quo id quod Serenissima Maiestas Vestra noluit diligenter praestiti, licet non sine mala quorundam suspicione, quasi ego auctor fuerim, quo Serenissima Maiestas Vestra inducta hoc ipsum negotium ad eum modum transigi commiserit, deprecatoris iam ad Serenissimam Maiestatem Vestram personam, et ut ea me suspicione exonerem et ne
Demisse proinde rogo Serenissima Maiestas Vestra post decursum iam anni, quo huius rei tractatio suspensa iterum venit retractanda, dignetur se clementer
APG, 300, 53, 269, p. 92 praestare velit, precibus quibus possum omnibus a Serenissima Maiestate Vestra summopere precor.
Cui me cum eadem