List #6228
Ioannes DANTISCUS do Bona SforzaHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1544-01-04
Regest polski:
Przed otrzymaniem ostatniego listu Dantyszek dostał jeszcze dwa listy od królowej. W pierwszym z nich znajdowała się nominacja królowej na kanonię warmińską dla Jana Wolskiego. Jednak w tej sprawie królową błędnie poinformowano: kanonik Mikołaj Kopernik nie zmarł bowiem niedawno, lecz jeszcze wtedy, gdy Dantyszek był w drodze do Krakowa. Kopernik wyznaczył koadiutora [Jana Loitza], zatwierdzonego przez Stolicę Apostolską, który zgodnie z prawem objął kanonię na początku maja. Dlatego Dantyszek nie mógł spełnić prośby królowej zawartej w jej liście z 8 listopada.
Zdaniem Dantyszka lepiej będzie, jeśli Wolski, który prowadzi życie towarzyskie typowe dla współczesnej młodzieży szlacheckiej, a wykształcenie zdobywał jedynie w szkole w Elblągu u Gulielmusa Gnapheusa, wygnanego przez niego z jego diecezji na mocy mandatów królewskich za pojęcie żony, uda się na kilka lat na studia do Włoch. Wyjazd do Niemiec jest w tym celu zabroniony ze względu na szerzący się tam luteranizm. Dantyszek w przyszłości dopilnuje wykonania nominacji królowej, o ile będą zgodne z prawem.
W listach z 21 listopada i 10 grudnia królowa informuje, że przekaże Dantyszkowi odpowiedź [starosty rogozieńskiego Stanisława Sokołowskiego] w sprawie starościny rogozieńskiej [Hanny Czernej]. Dzięki staraniom królowej nieszczęśliwie zamężna kobieta dowie się o jej przychylności.
Dantyszek ucieszył się, że królowej spodobało się przesłane przez niego pisemko. Jego zawartość bowiem została wcześniej przeznaczona do spalenia.
Na temat sytuacji księcia Jülich [Wilhelma Bogatego] i cesarza [Karola V] nie ma żadnych pewnych wiadomości ponad te, które wcześniej przesłał. Docierają do niego tylko niesprawdzone plotki. Kiedy tylko otrzyma pewniejsze wiadomości, przekaże je królowej.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
| ||||||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
BJ, 6657, f. 396v
Serenissima Reginalis Maiestas et Domina, domina clementissima.
Humillimam orationum et servitiorum meorum commendationem.
Redditae mihi sunt ante cf.
Satius esset, ut is adulescens 
BJ, 6657, f. 397r
non indiligenter exercet, bonis litteris alicubi in
Ceterum, quae in litteris cf.
Exhilaravit me, quod libellus[1] a me missus non displicuerit, igni enim, quae in eo habentur, iam a me fuerant destinata.
De